bròca , nf Definitzione
istrégiu, mescamente de terra, a duas asas (a logos: brotzuitus), a buca istrinta (tuturigu, urguxi) ma a bentre larga in mesania, po pònnere abba o àteru; istrégiu mannu de làuna o àteru a pònnere late (o, segundhu, binu) / min. brochita, brochiolu
Sinònimos e contràrios
màniga 3,
pitzaredha
/
lama
Maneras de nàrrere
csn:
sa b. de s'isposa = broca pintada, bella, pro dare in donu a sa cojada noa; bogare una cosa che ozu dae sa b. = a pagu a pagu, fàghere sa cosa chentza presse; no àere mancu abba in sa b. = no àere própiu nudha; armàriu de sas brocas = tretu frantu fatu a pedra pro bi pònnere sas brocas de s'abba, in sa domo; urrúere in sas brocas segadas = fàere ibbàllios mannos po no iscurtare cossígios
Frases
sa broca muntenet s'abba frisca ◊ no bi tenet mancu abba in sa broca
2.
fit proindhe chi pariant betendhe s'abba a brocas
3.
ch'est infertu in Gavoi a si comporare brocas noas de chimbanta pro su late
4.
sos zòvanos cherent fàere a conca issoro e po cussu za che urruent in sas brocas segadas!
Sambenados e Provèrbios
smb:
Brocca
Terminologia iscientìfica
stz
Ètimu
itl.
brocca
Tradutziones
Frantzesu
amphore
Ingresu
amphora
Ispagnolu
ánfora
Italianu
ànfora
Tedescu
Amphora,
Amphore.
