afumài, afumàre , vrb: afumiai, afumiare Definitzione fàere niedhu o brutu de fumu; sicare o asciutare a fumu / afumaisí (nau de cosas chi si ponent a còere) = pigare su fragu o su sabore de su fumu, abbruxare unu pagu Sinònimos e contràrios afumentai, infumegliare, inniedhigare Frases nd'istudu sa sigareta, non bollu chi su pipiu si afumit! 2. sa sartitza, su casu si podent pònnere a los afumare unu pagu 3. su late si est afumadu ca l'apo irmentigadu in su fogu ◊ si no dha càstias, cussa cosa in su fogu si afumat ◊ su soru si depit murigai in su cardaxu ca, si s'atacat a su fundu, s'arriscotu si afúmiat Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu enfumer Ingresu to cure Ispagnolu ahumar Italianu affumicare Tedescu Räucherfaß.

fumentài, fumentàre , vrb: afumentai* Definitzione prènnere su logu de fumu, fàere fumu meda, fàere fumentu Sinònimos e contràrios afumai, ifumentare 2. andhadu soe a bi l'abbaidare… agiommai mi ndhe aiant fumentadu! Tradutziones Frantzesu dégager beaucoup de fumée Ingresu to fill with smoke Ispagnolu ahumar Italianu far mólto fumo Tedescu qualmen.

«« Torra a chircare