àstru , nm Definitzione
css. corpus lughente che a su Sole (Sole e istedhos), in s'universu; nau de gente, persona de capacidades mannas e bonas, de pòdere ammastriare, giare lughe, sabiore a is àteros
Maneras de nàrrere
csn:
a. malu = mala fortuna; portare a. faghindhe cosa = zúghere abbilesa manna (fintzas tropu); papàresi is astros = manigare a mal'istropiadura, a tropu
Frases
s'astru lughente e giaru che su die at brilladu in Sardigna ◊ iscuru a chie naschet in malu astru! ◊ est pensandhe a sos astros ◊ si funt fuius che astrus ◊ ses fortunadu e nàschidu in bon'astru, ma no ndhe fetas profitu e ne dannu!(A.Puddu)
2.
sa Terra ancora no at bidu un'astru sentza imparadu diventare mastru ◊ unu at a portai un'astru poéticu, ma si no connoscit sa língua no at a èssi mai poeta
Sambenados e Provèrbios
prb:
s'ómine sàbiu istransit s'astru malu
Terminologia iscientìfica
astr
Tradutziones
Frantzesu
astre
Ingresu
star
Ispagnolu
astro
Italianu
astro
Tedescu
Stern.