cundennàu , pps, agt, nm Definitzione
de cundennare; chi o chie dhi ant betau una cundenna, fintzes su èssere impreau in calecuna cosa contragéniu, o de no si pòdere impreare
Sinònimos e contràrios
sententziadu
2.
cuss'aposentu dhu tengu cundennau cun custa cosa, ma no tengu àteru logu po dh'allogai ◊ in domu teneus sa gisterra ma est cundennara: nc'est su sportillitu chi serrat su níciu chi format un'armariedhu e mammai dhoi istúgiat butíglias e tassas
3.
sa zente pranghiat a tremutu intendhendhe cudhu cundennau a s'impicu ca fachiat dolu a sas predas
Tradutziones
Frantzesu
condamné
Ingresu
sentenced
Ispagnolu
condenado
Italianu
condannato
Tedescu
verurteilt,
Verurteilt.
