Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

conígiu, conígliu , nm: conílliu, conillu, crunillu, cunígliu, cunillu, cunixu, grunígliu Definitzione (f. conilla) genia de animale, areste o fintzes masedu e pesau po sa petza, chi assimbígiat a su lèpere, ma prus piticu e a origas prus curtzas: est animale chi si faet sa tana asuta de terra a tantas intradas e cun tantos aposentos e àngiat fintzes sete bortas in s'annu / portai coru de cunillu = èssere unu timegaga, tropu timerosu; erba de conillus = amingioni (Sonchus arvensis) Sinònimos e contràrios cdh. cunidhu Frases boghit a pillu su dinai chi mi depit, o dh'iscroxu a usu de conillu! ◊ apu cotu cunixu cun oxu e cun axu ◊ apu intzurfuau su sarmentu candu fut pitichedhedhu po no si dhu papai su cunillu Sambenados e Provèrbios smb: Conigiu Terminologia iscientìfica anar, anall, oryctolagus cuniculus huxleyi Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu lapin Ingresu rabbit Ispagnolu conejo Italianu conìglio Tedescu Wildkaninchen.

muscimúsci , nm: mussimmussi Definitzione una genia de erba chi narant fintzes bafus de gatu o coa de lèpuri; a logos est su bete o natura de sa fémina, nau in cobertantza Sinònimos e contràrios cdh. muscimau Terminologia iscientìfica rba, Lagurus ovatus Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu lagure ovale, queue-de-lièvre Ingresu hare's tail Ispagnolu cola de conejo Italianu piumino Tedescu Hasenschwanzgras, Samtgras.