disorientàre , vrb Definitzione pèrdere o fàere pèrdere s'orientamentu, is puntos 'cardinales' o necessàrios po su valore chi tenent, de no si connòschere prus inue est, unu, in logu chi no connoschet bene, o de no cumprèndhere in calecuna cosa o chistione introbicada Sinònimos e contràrios scioncai 2. un'iscola istranza nos at disorientadu a su puntu chi tenimus dúbbiu mannu de chie e ite semus Tradutziones Frantzesu désorienter Ingresu to disorient Ispagnolu desorientar Italianu disorientare Tedescu desorientieren, verwirren.

«« Torra a chircare