eremàre , vrb: aremai,
erimai Definitzione
istremenare, calàreche de su terrenu, carragiare e arreprenare de terra, pedra e arena comente dha tragant is errios aundhaos o ue proet a meda (ma si narat fintzes de su fundhu de canales o àteru deasi chi si prenent de terra); fintzes distrúere, abbandhonare
Sinònimos e contràrios
desmuronai,
istremenare,
sfossonai,
smuronai
/
destruire
2.
s'orcu múricat su sambellutau de sas gherras eremandhe sos ortos in frore (A.Mura)◊ brugiade sas armas, eremade sas tanas maleitas prontas a bombitare su fogu de s'inferru!
3.
orus orus de su lagu apu agatau unu pilloni erimau de is undas
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
s’ensabler
Ingresu
to sand
Ispagnolu
enarenar
Italianu
insabbiare
Tedescu
mit Sand bedecken.
