arrancàre , vrb Definitzione
arrèschere in logu o in cosas arrasposas, a punta o chi portant ispina; aungare, iscràfere po papíngiu
Sinònimos e contràrios
abbranchiare,
arranculare,
arrèghere,
arrèschere,
farrascare,
scarrafiai
| ctr.
irrancare
Frases
mi est arrancadu cussu filuverru ispinosu e mi apo segadu sos pantalones ◊ dae tentu ca ti arrancat su rú
2.
malu su gatu, mi fit arranchendhe! ◊ sos pitzinnos, apustis de una paja de istrumpas, che ghirabant arrancaos e ispilurtzios
Ètimu
ctl., spn.
arrancar
Tradutziones
Frantzesu
rester pris,
s'accrocher
Ingresu
to entangle
Ispagnolu
enredarse,
engancharse
Italianu
impigliare
Tedescu
sich verfangen.
inciassàre , vrb Definitzione
pònnere o abbarrare istrintu in mesu de duas cosas coment'e istrecandho
Sinònimos e contràrios
aggafiare,
incasciae
2.
in sa ruta de su muru so restadu inciassadu tra duos cantones
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
rester pris,
s'accrocher
Ingresu
to get entangled
Ispagnolu
enredarse,
engancharse
Italianu
rimanére impigliato
Tedescu
verfangen bleiben.