fèra , nf: vera Definitzione
totu is animales de sartu chi creschent desesi, arestes, de dónnia genia; animale areste mannu de tímere
Maneras de nàrrere
csn:
assoladu che fera = solu deunudotu, sentza de cumpàngios nudha; fera russa = animales arestes mannos; feras de canali = su fedu de su capidógliu
Frases
in custa catza mortale so una fera inzerriada ◊ sas feras sunt bene afufadas e no essint a pizu ◊ sos canes ant pesadu sa fera ◊ sunt unos contra a sos àteros a zisa de sas feras piús arestes ◊ cussu est solu che fera ◊ si sunt intanados che a sas feras
Sambenados e Provèrbios
smb:
Fera
Tradutziones
Frantzesu
faune sauvage
Ingresu
wildlife
Ispagnolu
fauna
Italianu
fàuna selvàtica,
selvaggina
Tedescu
Wild.