frontàle 1, frontàli , nm Definitzione sa parte de ananti, in artu, de un'intrada o de àteru; marcu biancu chi calat a su cuadhu in cara de crebedhos a su nasu; in calecunu logu est sa sesuja o ajone Ètimu ltn. frontale(m) Tradutziones Frantzesu fronton Ingresu fronton Ispagnolu frontón, cordón, lucero Italianu frontóne Tedescu Giebel.

«« Torra a chircare