assolàe , vrb: assolare 1 Definitzione apartare, istare o èssere a sa sola, abbandha; pònnere a sa sola Sinònimos e contràrios abbandhare, apaltare, assolitare, assoloriai, isolai Frases carimanna, si seru aeras tentu ti aias comporadu unu cuzone e ti fist assolada! (M.Murenu)◊ istat coment'e fera assolada in sas matas ◊ mi assolo cun sos pensamentos mios (G.Manca) 2. su betzu a tremulea, in dolos mannos, a fizu e nura àscamu faghiat: tandho a l'assolare benit s'idea (Chighine)◊ ant decretadu chi sa Sardigna siat assolada Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu isoler Ingresu to isolate Ispagnolu aislar, marginar Italianu isolare, emarginare Tedescu isolieren, ins Abseits stellen.

«« Torra a chircare