carrúca , nf: carruga Definitzione
genia de tragu po carrare cosa; su cricu artu chi si ponet a unu carru, su carru etotu aprontau po fàere su seidóngiu a costas artas de cosa intéssia, o fintzes própriu custas costas e fintzes su tanti de laore chi càrrigat; in cobertantza, sa camba, mescamente cantu prus apresu a su pei (carrone); su lumbu e fintzes su dolore a is lumbos
Sinònimos e contràrios
carrubba,
carrúgia,
chedratzu,
tragu
/
siàtica
Maneras de nàrrere
csn:
collire sas carrugas = remonire sos pes, sas ancas; carrughi toltu = chi portat is cambas trotas
Frases
po ndi sairai su trigu a su partoxu si usàt sa carruga, unu tempus ◊ sa carruca est male barriada ◊ a una carruca li poniant dae bíndhighi a trinta mànicas
Terminologia iscientìfica
msg
Ètimu
ltn.
carruca
Tradutziones
Frantzesu
traîneau
Ingresu
country cart
Ispagnolu
narria,
rastra
Italianu
tréggia
Tedescu
Schlitten.
tragadòlza , nf: tragadorza,
tragadroxa,
tragadroxu Definitzione
crispione, nae manna e arrasposa prus che àteru de ogiastu de passare in sa terra arada po carragiare su sèmene, o fintzes po ingòllere cosa, càrrigu a tragu (e fintzes fata de ferru grussu); pedra manna longa chi si tragat in s'argiola po pistare su laore treulandho
Sinònimos e contràrios
tragu 1,
traxu
2.
su sede in s'arzola faet mullones mannos e sas tragadorzas in comintzu tródhulant che code in oru de mare
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
traîneau
Ingresu
sledge
Ispagnolu
narria,
rastra
Italianu
tréggia
Tedescu
Schlitten.