bíga , nf Definitzione
truncu mannu de linna, linnàmene longu e no tanti grussu, segau a serra impreau prus che àteru po aguantare calecuna cosa grae meda (teuladas, pontes e àteru)/ sa b. de su schinai = su petzu de mesu in su puntu prus artu de sa cabertura; min. bighiciola
Sinònimos e contràrios
budrone,
petzu,
traja
Frases
custas bigas serbint po fai pontis is maistus de muru ◊ sos petzos sunt fortes, ca sunt bigas de chercu
Ètimu
ctl., spn.
biga, viga
Tradutziones
Frantzesu
poutre
Ingresu
girder
Ispagnolu
viga
Italianu
trave
Tedescu
Balken,
Träger.
