dischènte, dischènti , nm Definitzione
chie est cun d-unu maistu trebballandho e imparandho un'arte o mestieri
Sinònimos e contràrios
ischente,
muntzu
Frases
chie andhabat a dischente chin su ferreri fit sèmpere intitibedhau, dischente de mastru de linna imparabat a adderetare sos cravos (B.Murgia)◊ in mesu de chimbanta dischentes de sa bandha bi ndhe aiat bonos e malos
Sambenados e Provèrbios
prb:
menzus francu a mastru chi no sodhu a dischente
Ètimu
ltn.
discente(m)
Tradutziones
Frantzesu
disciple,
apprenti
Ingresu
apprentice
Ispagnolu
aprendiz
Italianu
discènte,
apprendista,
allièvo
Tedescu
Lehrling.
ischènte, ischènti , nm: issiente,
sciente* Definitzione
chie est aifatu de unu maistu trebballandho e imparandho un'arte o mestieri
Sinònimos e contràrios
dischente
Tradutziones
Frantzesu
élève
Ingresu
apprentice
Ispagnolu
aprendiz
Italianu
allièvo
Tedescu
Schüler.