caràca , nf: carraca Definitzione
ispétzia de bastimentu, màchina po bogare ludu de su fundhu in logos chi dhue at abba grussa; nau a disprétziu, ómine malandhau / giú de carracas = zú mannu, de boes mannos meda
Sambenados e Provèrbios
smb:
Carraca
Ètimu
itl.
caracca
Tradutziones
Frantzesu
drague aspiratrice
Ingresu
dredge
Ispagnolu
draga
Italianu
draga
Tedescu
Naßbagger.