afavaméntu , nm Definitzione
genia de neghe ereditària de un'organísimu, in su sàmbene mescamente de medas Sardos (dhi fartat in parte o deunudotu s'enzima nau G6PDH); su male de sa fae, disturbu de su àere papau fae chi podet bènnere a is chi tenent custa farta: si distruent is gróbbulos orrúbios de su sàmbene
Sinònimos e contràrios
afavadura,
afavonzu
/
cdh. afaamentu
Terminologia iscientìfica
mld
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
favisme
Ingresu
favism
Ispagnolu
favismo
Italianu
favismo
Tedescu
Fabismus.