fenúciu , nm: fenucru,
fenúgiu,
fenugu,
fenuju,
fenungu,
finúciu,
finucru,
finugu,
frenucu,
frenugu,
frinucu Definitzione
duas calidades de erba: una chi faet desesi (fenugu aresti o fenuxedhu, frinucu de sartu, a tupighedha, a mola), a fundhighedhos fines chi essint in atóngiu de s’arraighina chi abbarrat bia annu cun annu (e fintzes in is nodos de su frenuganis o canna de fenugu de s'annu innanti), bonu mescamente po ebrúgiu, cotu, de sabore forte; s'àtera (fenuju tataresu, druche, o frinucu de ortu o furisteri), chi si prantat po birdura e faet a conca manna, cun is fògias ingrussadas acanta a s’arraighina a paris a terra o fintzes unu pagu carragiau: ambas calidades chimint e faent su frore ispratu a paracu / genias de erba assimbigiadas a su fenugu areste: fenugu forti, argu o marigosu = Foeniculum vulgare ssp. piperitum; fenugu de mari o erba de santu Perdu = Chrithmum maritimum; fenugu de àcua = erba velenosa de fàere mòrrere, turgusone 1 (Oenanthe crocata); fenugu de margiani = sichiria (Ridolfia segetum)
Maneras de nàrrere
csn:
fàghere, fai a ferru fenugu = a sa biscaina, acomenti essit essit, arrogai, distrúiri totu; cricare a ferru fenugu = chircare a perda furriada, totu bene a s'atenta; frenugu de còscia = infetu a sas ràndhulas de ímbenas
Frases
sas féminas ant batidu unu mànigu de frenugu ◊ si fustus cenaus cun pani, casu martzu e fenugu ◊ su minestrone chin su finucru agreste fit una cosa de drillíriu
2.
cussus funt fendi a ferru fenugu: no lassant ne bidri e ne sicau
Terminologia iscientìfica
rbz, rbzc, Foeniculum vulgare, F. vulgare ssp. vulgare var. dulce
Ètimu
ltn.
fenuc(u)lu(m)
Tradutziones
Frantzesu
fenouil
Ingresu
fennel
Ispagnolu
hinojo
Italianu
finòcchio
Tedescu
zwei verschiedene Arten von Fenchel.