incubàe, incubài, incubàre , vrb: incupai, incupare Definitzione pònnere su mustu in su cubone a budhire, pònnere su binu in sa carrada (cuba); ufrare, essire ufrau che una cuba de s'arrennegu, de su fele (nau de animales mannos – boes, bacas – fintzes mòrrere de ufradura po àere papau erba isciusta in beranu) Sinònimos e contràrios incubonare / acubare, afenare, inchibberare, ufiare | ctr. iscubonare, scupai Maneras de nàrrere csn: incubare calore = collire caentu meda, imbudhighinare e tratènnere su calore; incubare una maladia = collire intzimia de maladia, finas a candho sa maladia no si paret bene Frases su bingiateri at binnennau e incupau su mustu 2. gasi, incubendhe fora de sentidu, si únfiat tantu, si únfiat, mischina, chi ruet morta crebada in fiancu (Limbaresu)◊ si li sunt incubadas sas bacas e ndhe li at mortu puru 3. no ghetu mexina a su mustu incubau, su fatu e cracau po no guastai (F.Pischedda) Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu entonner Ingresu to barrel Ispagnolu encubar Italianu imbottare Tedescu in Fässer füllen.

«« Torra a chircare