marinéri , nm, agt Definitzione
chie tenet impreu de mare po su manígiu de is naves; chi est de mare, chi pertocat su mare; genia de bobboitedhu chi faet in s'abba, sa andaciana o pischeri; a logos, unu de is sedatzos
Sinònimos e contràrios
marinu
/
culifúrriu,
gioguana
Frases
so allegru che marineri chi giompet a terra pustis de tantas chidas de tempesta ◊ mi agato che marineri pérdidu in s'iscógliu ◊ a tantu no t'arrisches in su mare, marineri, mancari apas coràgiu!
2.
sa bida marinera li aperit s'ocru ◊ sos locos marineris sardos unu tempus teniant prus ispipillesa
4.
su sedatzu prus piticu, su marineri, serbiat po otenni su scèti
Sambenados e Provèrbios
prb:
aundi est capitanu no cumandit marineri!
Ètimu
ctl., spn.
mariner
Tradutziones
Frantzesu
matelot,
marin
Ingresu
saylor
Ispagnolu
marinero,
marino
Italianu
marinàio,
marinaro
Tedescu
Matrose,
See…
