iscandàgliu , nm: iscandàlliu,
scandàlliu* Definitzione
aparíciu chi serbit a is naves po ischire cantu est fundhudu su mare; fintzes prova, ispréculu, averguada
Sinònimos e contràrios
chilca,
imbístigu
/
cdh. scandadhu
2.
parentes e amicos, cussos prus apresu, dae un'iscandàgliu ant a èssere una chentina ◊ at fatu tantu iscandàgliu ma no est reséssidu a ndhe ischire nudha
Terminologia iscientìfica
ans.
Tradutziones
Frantzesu
sondeur
Ingresu
sounding lead
Ispagnolu
escandallo
Italianu
scandàglio
Tedescu
Lot (Seew.).
