sonète, sonètu , nm Definitzione
s. a mància, istrumentu musicale a sulu chi s'illargat e istringhet a manos in su matessi tempus chi is pódhighes incracant is tastos de duas tastieras distintas; àtera genia de s., pitichedhu, a buca
Sinònimos e contràrios
arganitu,
organete,
sonu
/
cdh.,
ttrs. sunetu
/
sonetu 1
Maneras de nàrrere
csn:
badhai a duus sonetus = istare menzus meda de àtere; andhare sas barras che s. = trèmeresi che zuncu (de su fritu, timindhe e gai)
Terminologia iscientìfica
sjl
Tradutziones
Frantzesu
accordéon,
harmonica
Ingresu
accordion,
hurdy-gurdy
Ispagnolu
acordeón
Italianu
fisarmònica,
organétto
Tedescu
Akkordeon,
Ziehharmonika.