calòta , nf Definitzione
genia de careta; sa parte de pitzu de una cosa tundha, es. sa c. de sa Terra, su tretu totu a inghíriu de is polos a Nord e a Sud de su círculu polare; sa c. de unu rellozu = genia de tapu o covecu po no s'imbrutare s'arrellórgiu
Tradutziones
Frantzesu
calotte
Ingresu
cap
Ispagnolu
casquete
Italianu
calòtta
Tedescu
Kalotte.