sèrra 1 , nf Definitzione
aina segante a dentes a bisura de serracu, ma cun sa lama larga totu cantepare e poderada istirada in d-unu bastimentu (o telàrgiu) a ue si aferrat a una manu: sa largària chi abbarrat in mesu de is dentes (chi funt a unas a unas intriscadas, pagu pagu incrubadas cale a una bandha cale a s'àtera) si narat istrada / cadhu de s. = cadhete pro pònnere in artu su truncu de bogare a taulones
Sinònimos e contràrios
sega
Terminologia iscientìfica
ans
Ètimu
ltn.
serra
Tradutziones
Frantzesu
scie
Ingresu
saw
Ispagnolu
sierra
Italianu
séga
Tedescu
Säge.
