tímidu, timídu , pps, agt: timitu,
tímiu,
tímmiu Definitzione
de tímere, timire; chi dhu timent, chi dhi tenent arrespetu
2.
dae canes difesu e baidau, pares in su coile unu Surtanu, in sa cussorza tímmiu e rispetau ◊ fit pessone timida de totugantos ◊ su podestade fit timitu che malandra in costas
Tradutziones
Frantzesu
craint
Ingresu
feared
Ispagnolu
temido
Italianu
temuto
Tedescu
befürchtet.