denegàre , vrb: dennegai, dennegare, dinnecare, dinnegare Definitzione nàrrere ca una cosa no est comente si est nau innanti, nàrrere su contràriu de innanti, nàrrere chi no est deasi, ghetaisí a sa nega; arrefudare una cosa a chie dh'at pedia o dhi tocat Sinònimos e contràrios arrafudai, necare | ctr. ammítere, atorgare, cufessare Frases su chi nas oe lu dennegas cras ◊ sa vida oe est menzus de unu tempus, no si podet dinnegare ◊ dinnegare sos males est vilesa ◊ nachi su malu so deo e no mi ndhe apo mancu a dennegare 2. e chie li podet dennegare su rispetu a unu che a isse?! ◊ dennegant a s'onestu dogni diritu pro arrichire ladros rufianos (L.Ilieschi)◊ no mi fuas, no mi denneghes sas gràtzias tuas! Ètimu spn. Tradutziones Frantzesu nier, démentir Ingresu to deny Ispagnolu negar, denegar Italianu negare, smentire, contraddire Tedescu verneinen, ableugen, widerrufen, dementieren, leugnen.

smincíri , vrb Definitzione nàrrere de unu fatu chi no fut berus, chi fut totu fàula, chi no fut deasi, bogare in fàula o in falsu a unu o una cosa Sinònimos e contràrios denegare, irfaularzare, iscofutare, necare, scancamurrai Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu démentir Ingresu to deny Ispagnolu desmentir Italianu sbugiardare, smentire Tedescu leugnen, dementieren.

«« Torra a chircare