istrúntzu , agt, nm: struntzu,
ustrunzu Definitzione
trotzu, orrugu de merda; persona de dispretziare, macacu, nau prus che àteru cun tzacu
Sinònimos e contràrios
cioco,
contàciu,
enzosu
/
babbalocu,
gingiorre,
scimpri,
strontoni,
tolondro,
tontu
/
ischifosu
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
individu méprisable
Ingresu
turd
Ispagnolu
trozo de mierda,
cabrón
Italianu
strónzo,
persóna spregévole
Tedescu
erbärmlicher Kerl.
