arrabbíu , nm: arrabiu, errebiu, irribiu Definition animale, mescamente bobboitedhu Synonyms e antonyms babbaúciu, errebbígiu / animabi, arresi, grodhe, rusta Sentences ube colat, su focu faghet fughire sos arrabios chi s'istichint in sos calancones ◊ in custu logu totu ischivitzu, bi ndhe at chi sunt cun sa buca prena de arrabios! Etymon srd.

arràbbiu , nm: arràbiu Definition maladia apicigosa chi benit mescamente a is canes, perigulosa meda fintzes po sa gente ca no curat si no est leada cun tempus (oe si faet su vacinu); genia de suferéntzia, dispraxere forte cun arrennegu contr'a ccn. o contr'a calecuna cosa; s'impreat fintzes coment'e nada de meravíglia, ispantu Synonyms e antonyms arragiolu, arrajoladura / afuta, arrenigna, arrennegu, bústica, búzara, cardedha, corina, crocone, gormone, grema, stacu, studugu / lampu!, malajana!, malasorte!, male! 2. nos mandhat lampadas de arràbbiu ◊ cussa est genti chi crepat de s'arràbiu, si ti faint a deputau ◊ de s'arràbbiu chi ndhe at àpidu, si dat tres altzadas e tres faladas! ◊ custu mi faghet passare s'arràbbiu 3. seu isprumonendimí po sonai cust'arràbiu de trombita po ghetai gridas ◊ ma innui arràbiu nci at a bolli istupai?!…◊ arràbiu, gi est cosa de movi!… Scientific Terminology mld Etymon srd. Translations French rage, colère English rage Spanish rabia, ¡caramba! Italian ràbbia, accidènti! German Tollwut, verflixt!

«« Search again