istrócu , nm: stróciu Definition
ingestu chi si faet o cosa chi si narat, cambiandho sa boghe e trochendho is murros, po istròchere, pàrrere un'àteru, po befa; calesiògiat cosa chi si faet o chi si narat befandho e faendho erríere
Synonyms e antonyms
istorcone,
istróchidu,
strocidura,
strocimentu,
trastocu
2.
sa limba si faghet literadura: condaghes, cartas de logu, gosos, iscravamentos, berbos, contados, cumédias, istivinzos, istrocos, istrobedhalimbas, càntigos de amore, de bartzolu, de trabàgliu e gai
Etymon
srd.
Translations
French
grimace,
contrefaction
English
counterfeit,
face
Spanish
mueca
Italian
smòrfia,
contraffazióne
German
Grimasse,
Nachäffung.
istrócu 1 , nm Definition fossu, surcu chi faet s'abba currendho e tragandho sa terra in logu de monte o in calada Synonyms e antonyms iscarafossu, trocu*