ispàda , nf: ispata,
spada Definition
genia de arma a lama longa e lada, a punta, su prus a duas atzas; in is araos, genia de tauledha o nérbiu o cunfirmu chi s'intrat a mesania de sa dentale inter custa e sa timona a manera de pòdere regulare s'apertura de s'arau; in su telàrgiu, manunta o pertuntu, cantu de linna laditu totu istampau ue s'intrat su serradógiu po poderare tirau e firmu s'insulu (o ixubru); su pl. una de is mertzas o sinnos de is cartas de giogu; genia de frore chi narant spadoni (Gladiolus segetum)/ is partis de s'ispada: su follu o frama, s'atza, sa punta, su tolu, sa màniga, sa guàrdia o cóciula o su guardamanu; genias de ispada: a duas, a tres atzas
Synonyms e antonyms
cunfimmu
/
pertuntu
Sentences
sete ispadas de dolore su coro mi ant trapassadu! ◊ mi at bocau una limba che un'ispada chi mi at trémiu totu sa carena! (C.Buttu)◊ seis benios cun matzucos e ispadas a mi arrestare!◊ comenti tenis de Israeli sóliu e ispada tui ti ndi serbis abbusivamenti!
2.
mi mancat s'assu de ispadas
Etymon
ltn.
spatha.
Translations
French
épée
English
sword
Spanish
espada
Italian
spada
German
Schwert.
tzantaréssu , nm Definition
iscutulada, cropu (de isciàbbula) chi si giaet cun sa lama de ciatu
Etymon
spn.
Translations
French
coup du plat de l'epée
English
blow with the flat of the sword
Spanish
cimbronazo,
cintarazo
Italian
piattonata
German
Schlag mit der flachen Klinge.