ispàda , nf: ispata,
spada Definizione
genia de arma a lama longa e lada, a punta, su prus a duas atzas; in is araos, genia de tauledha o nérbiu o cunfirmu chi s'intrat a mesania de sa dentale inter custa e sa timona a manera de pòdere regulare s'apertura de s'arau; in su telàrgiu, manunta o pertuntu, cantu de linna laditu totu istampau ue s'intrat su serradógiu po poderare tirau e firmu s'insulu (o ixubru); su pl. una de is mertzas o sinnos de is cartas de giogu; genia de frore chi narant spadoni (Gladiolus segetum)/ is partis de s'ispada: su follu o frama, s'atza, sa punta, su tolu, sa màniga, sa guàrdia o cóciula o su guardamanu; genias de ispada: a duas, a tres atzas
Sinonimi e contrari
cunfimmu
/
pertuntu
Frasi
sete ispadas de dolore su coro mi ant trapassadu! ◊ mi at bocau una limba che un'ispada chi mi at trémiu totu sa carena! (C.Buttu)◊ seis benios cun matzucos e ispadas a mi arrestare!◊ comenti tenis de Israeli sóliu e ispada tui ti ndi serbis abbusivamenti!
2.
mi mancat s'assu de ispadas
Etimo
ltn.
spatha.
Traduzioni
Francese
épée
Inglese
sword
Spagnolo
espada
Italiano
spada
Tedesco
Schwert.
tzantaréssu , nm Definizione
iscutulada, cropu (de isciàbbula) chi si giaet cun sa lama de ciatu
Etimo
spn.
Traduzioni
Francese
coup du plat de l'epée
Inglese
blow with the flat of the sword
Spagnolo
cimbronazo,
cintarazo
Italiano
piattonata
Tedesco
Schlag mit der flachen Klinge.