ispàda , nf: ispata,
spada Definitzione
genia de arma a lama longa e lada, a punta, su prus a duas atzas; in is araos, genia de tauledha o nérbiu o cunfirmu chi s'intrat a mesania de sa dentale inter custa e sa timona a manera de pòdere regulare s'apertura de s'arau; in su telàrgiu, manunta o pertuntu, cantu de linna laditu totu istampau ue s'intrat su serradógiu po poderare tirau e firmu s'insulu (o ixubru); su pl. una de is mertzas o sinnos de is cartas de giogu; genia de frore chi narant spadoni (Gladiolus segetum)/ is partis de s'ispada: su follu o frama, s'atza, sa punta, su tolu, sa màniga, sa guàrdia o cóciula o su guardamanu; genias de ispada: a duas, a tres atzas
Sinònimos e contràrios
cunfimmu
/
pertuntu
Frases
sete ispadas de dolore su coro mi ant trapassadu! ◊ mi at bocau una limba che un'ispada chi mi at trémiu totu sa carena! (C.Buttu)◊ seis benios cun matzucos e ispadas a mi arrestare!◊ comenti tenis de Israeli sóliu e ispada tui ti ndi serbis abbusivamenti!
2.
mi mancat s'assu de ispadas
Ètimu
ltn.
spatha.
Tradutziones
Frantzesu
épée
Ingresu
sword
Ispagnolu
espada
Italianu
spada
Tedescu
Schwert.
tzantaréssu , nm Definitzione
iscutulada, cropu (de isciàbbula) chi si giaet cun sa lama de ciatu
Ètimu
spn.
Tradutziones
Frantzesu
coup du plat de l'epée
Ingresu
blow with the flat of the sword
Ispagnolu
cimbronazo,
cintarazo
Italianu
piattonata
Tedescu
Schlag mit der flachen Klinge.