ispàda , nf: ispata, spada Definitzione genia de arma a lama longa e lada, a punta, su prus a duas atzas; in is araos, genia de tauledha o nérbiu o cunfirmu chi s'intrat a mesania de sa dentale inter custa e sa timona a manera de pòdere regulare s'apertura de s'arau; in su telàrgiu, manunta o pertuntu, cantu de linna laditu totu istampau ue s'intrat su serradógiu po poderare tirau e firmu s'insulu (o ixubru); su pl. una de is mertzas o sinnos de is cartas de giogu; genia de frore chi narant spadoni (Gladiolus segetum)/ is partis de s'ispada: su follu o frama, s'atza, sa punta, su tolu, sa màniga, sa guàrdia o cóciula o su guardamanu; genias de ispada: a duas, a tres atzas Sinònimos e contràrios cunfimmu / pertuntu Frases sete ispadas de dolore su coro mi ant trapassadu! ◊ mi at bocau una limba che un'ispada chi mi at trémiu totu sa carena! (C.Buttu)◊ seis benios cun matzucos e ispadas a mi arrestare!◊ comenti tenis de Israeli sóliu e ispada tui ti ndi serbis abbusivamenti! 2. mi mancat s'assu de ispadas Ètimu ltn. spatha. Tradutziones Frantzesu épée Ingresu sword Ispagnolu espada Italianu spada Tedescu Schwert.

tzantaréssu , nm Definitzione iscutulada, cropu (de isciàbbula) chi si giaet cun sa lama de ciatu Ètimu spn. Tradutziones Frantzesu coup du plat de l'epée Ingresu blow with the flat of the sword Ispagnolu cimbronazo, cintarazo Italianu piattonata Tedescu Schlag mit der flachen Klinge.

«« Torra a chircare