manècia , nf Definition
parte de unu trastu, de un'apertura, fata adata po dha pigare cun sa manu; nau in cobertantza, iscusa po nàrrere o fàere su chi unu bolet / tatza a m. = tatzone, tatza manna cun s'asa
Synonyms e antonyms
asa
/
maníglia
Sentences
leat sa fodhe a sa manècia
2.
tue ses transosu e a donzi corve agatas sa manècia sua!
Etymon
itl.
manecchia
Translations
French
poignée
English
handle
Spanish
manivela
Italian
manìglia
German
Handgriff,
Vorwand.