àlcia , nf: àscia,
ascra Definitzione
prus che àteru, crantu de linna mannu, longu, de truncu, bogau o segau de longu, a isperradura; parte fintzes pitica de calecuna cosa
Sinònimos e contràrios
àstua,
escra
/
cdh. sciapa
/
perrone
Maneras de nàrrere
csn:
àscia ’e raju = lampu, camba de lampu; fàgheresi in àscias = isascruzàresi, andharesiche a àstulas, astulaisí; essíreche che ascra = bulliare atesu a corpu (che ascruza seghendhe linna), essíreche che lampu
Frases
truncu bolat ascra ◊ su truncu cheret bogadu a ascra ◊ sa linna a cannone est menzus de s’ascra ◊ un'àscia de ossu l'arrezet in bula ◊ eo so dura e mala a mastigare, àlcia de una roca marmarina (Farina)
2.
cudhu corvu istaiat fichidu subra de duas ancas deretas che àscia de raju ◊ sos cadhos si funt arrempellados, ammutighinendhe che àscias de rajos ◊ fuesit che àlcia de raju
3.
pro fàghere festa gai no bos damus ascra de tzentésimu!
Sambenados e Provèrbios
prb:
segundhu su truncu s'àscia e dae s'àscia s'asciuza
Ètimu
ltn.
asc(u)la
Tradutziones
Frantzesu
éclat
Ingresu
splinter
Ispagnolu
astilla,
esquirla
Italianu
schéggia
Tedescu
Splitter.
