arrinzàre , vrb Definitzione
ammeletzare faendho a bíere is dentes comente faent unos cantu animales, prus che àteru, tzacurrare is dentes; si narat fintzes in su sensu de istare pranghe pranghe / arrinzendhe dentes = arrodendhe dentes; a. che cane in cadena; a. sas lavras, su murru = frungiri unu pagu is laus coment'e bolendi nàrriri cosa o a betu diferenti
Sinònimos e contràrios
arranzare 1,
arraunzare,
arringare,
grujai,
morrugnare,
raganzare,
ranzidare
/
poliare
Frases
ti chimentas cun àteros matzones: trassistu, arrinzas e faghes sa coa, ma oramai as pérdidu sa proa! (Piredda)
2.
at arrinzau sas lavras a unu risighedhu
Ètimu
itl.
rignare
Tradutziones
Frantzesu
gronder,
grincer des dents
Ingresu
to growl
Ispagnolu
gruñir
Italianu
ringhiare,
digrignare
Tedescu
knurren,
die Zähne fletschen.
