arràmene , nm: arràmini,
ràmene 1 Definitzione
(a/c. no tenet pl.) genia de metallu, orrubiastu, elementu chímicu de símbulu Cu, númeru atómicu 29, pesu atómicu 63,57, manigiau meda po filu elétricu; istrégiu de arràmene / arrecoi s'arràmini = ingrujare su ràmine
Sinònimos e contràrios
cdh. ramu
Frases
s'iscussórgiu fiat in d-una pingiada de arràmini bèni sidhada
Sambenados e Provèrbios
smb:
Aramini
Terminologia iscientìfica
mtl
Ètimu
ltn.
aeramen, *aramen
Tradutziones
Frantzesu
cuivre
Ingresu
copper
Ispagnolu
cobre
Italianu
rame
Tedescu
Kupfer.
