atrividítu , agt Definitzione nau de ccn., chi si atrivit, chi costumat a aconcare fintzes inue o candho dhue at perígulu o dificurtade manna Sinònimos e contràrios aconcaditu, aconcau, arriscadu, atreviu, atrivijolu, conchedha, sconcau | ctr. timigiolu Terminologia iscientìfica ntl Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu hardi Ingresu brave Ispagnolu atrevido Italianu ardimentóso Tedescu tapfer.

«« Torra a chircare