bisestradúra , nf Definitzione
su bisestrare; su dannu chi si faet bisestrandho; fintzes difetu, pecu
Sinònimos e contràrios
biseltru,
irvistu,
iscréntiu,
isémpiu,
istrópiu
/
pecu
3.
una bisestradura l'amus totu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
défiguration,
dégradation
Ingresu
defacement
Ispagnolu
afeamiento,
deterioro
Italianu
deturpaménto
Tedescu
Verunstaltung.
