buciúca , nf: busciuca,
busuca Definitzione
genia de fodhe, arremu inue, in sa carena, si arregollet s'orina chi is errigos sèberant de su sàmbene, su fele de su figau, o àteru; genia de ufradura ue si arregollet abbadúgia / erba de buciucas, o de busucas = senabburda (Colutea arborescens)
Sinònimos e contràrios
bossica,
piscica,
pisciuca
/
bobbollonca,
bollonca,
bubbulica,
bulluca,
bumbulla,
fiodha,
ilfiodha
/
babballuca
/
ambesuca
Frases
sa buciuca de su feli, sa buciuca de is piscis
2.
est ufradu che busuca ◊ si tzacat duos pódhiches a buca e ufrandhe che busuca sos càvanos, iscapat a fruschiare
Terminologia iscientìfica
crn
Tradutziones
Frantzesu
vessie
Ingresu
bladder
Ispagnolu
vejiga
Italianu
vescica
Tedescu
Blase,
Vesica.