carícia , nf Definitzione
est s'orrugu de linna, a bisura de una cotza (prus grussa a una parte, prus fine e a punta in s'àtera), chi si ponet po fàere arrèschere sa punta de s'iscala de su carru o de sa timona de s'arau in su giuale; fintzes su maciochedhu in su giogu de is carícias
Sinònimos e contràrios
cabiadolzu,
cabiga,
cangiolu,
clavíglia,
ordigione
Frases
s'at acumpangiai tzichirriendi su butu de sa carícia (B.Pisanu)
Sambenados e Provèrbios
smb:
Cariccia
Tradutziones
Frantzesu
cheville,
cheville ouvrière
Ingresu
bolt
Ispagnolu
tarugo
Italianu
cavìcchia
Tedescu
Holzpflock.
