chélcu , nm: chercu,
crecu Definitzione
genia de linna forte e de dura chi faet a mata manna, connota meda in Sardigna: faet su landhe, perdet sa fògia in s'ierru
Sinònimos e contràrios
arròali
Maneras de nàrrere
csn:
chercu tzacadinu, corriatzu = calidades de sa linna chi iscratzant o sunt lentas; làndiri, làdhara de chercu = landhe, ballina chi bogant sos chercos; istare che cane presu a chelcu = mali, comenti a totus is acapiaus
Frases
is badhes innoghe furint tibbas de suèrgios e crecos ◊ de linna de chelcu faghent cubas ◊ su chercu est una linna chi, si est segada in muta zusta, durat deghinas de annos, mala a prudigare
Sambenados e Provèrbios
prb:
dae chercu no essit ozastru
Terminologia iscientìfica
mtm, Quercus pubescens
Ètimu
ltn.
quercus
Tradutziones
Frantzesu
chêne
Ingresu
oak
Ispagnolu
encina
Italianu
quèrcia
Tedescu
Korkeiche.