colòbra , nf, nm: colora, colovra, colovru, colóvuru, cólubru Definitzione coloru pigionàrgiu, pillonadori, tzerpe longu longu, chi andhat trisinandho in terra a egaseogas o a brínchidos puru: su coloru de monte est prus piticu e a logos dhi narant Tziu o Mastru Predu; su fedu nou naschit a oos / genias de c.: c. de abba, c. puzonarza Sinònimos e contràrios caboru, serpe, serpente, tzorompis / ttrs. curora Maneras de nàrrere csn: ischirchinàresi che c. = mòeresi che a una colora tenta a sa coa, chi si allórigat e s'iscútinat, totu; andhare, colare a colobrinu = a egas e a ogas, totu a furriadas, a biraorba Frases una rana si ch'est intrada, a isporrónchios de assustru, a sa gorgobena de una colobra ◊ s'abba bos est fachenne a sàmbene de colovra: vinu bi cheret! ◊ in su sede de su trigu sardaresu no bi rupiat mancu sa colora 2. est totu a molinadas che colobra ◊ portat su sàmbene fritu che colovra ◊ m'intano che colora e mancu a fumu de istratzu m'iscotant! ◊ mi pínnigo che una colora ◊ s'istrada fit intorticata che colovra Terminologia iscientìfica anar, coluber viridiflavus viridiflavus, c. hippocrepis hippocrepis, elaphe longissima longissima, natrix maura, n. n. cettii Ètimu ltn. *colobra Tradutziones Frantzesu couleuvre Ingresu serpent Ispagnolu culebra Italianu biacco, sèrpe Tedescu Schlange.

«« Torra a chircare