disisperàdu , pps, agt: disisperau, disperatu Definitzione de disisperare; chi no tenet isperàntzia, chi est a disisperu; nau de logu, chi no dhue at mancu ispera, nudha, chi est unu disisperu / fàghere una cosa a sa disisperada = fai coment'e chi no tengat perunu àteru isperu, a s'airada, a meda Sinònimos e contràrios isarcadu, isporadu / cdh. disispiratu | ctr. animosu, isperanciosu 2. genti disisperada, cantus bortas, ananti de unu fillu mortu a balla, eus pentzau ca no iaus a biri prus festa?! (B.Lobina)◊ de cantu sunt disisperados, ocannu, sos puzones sunt atachendhe a sos olivàrios 3. custu logu est disisperadu, su bestiàmine est a fàmine: no che at ne erba e ne sida! ◊ e ca suta si fut anniada unu muntone de ispudarranza ch'esso currinne a sa disisperada timinne sas punturas dolorosas (P.Zenzero) Tradutziones Frantzesu désespéré Ingresu desperate, despairing, despaired Ispagnolu desesperado Italianu disperato Tedescu verzweifelt.

«« Torra a chircare