fèra , nf: vera Definitzione totu is animales de sartu chi creschent desesi, arestes, de dónnia genia; animale areste mannu de tímere Maneras de nàrrere csn: assoladu che fera = solu deunudotu, sentza de cumpàngios nudha; fera russa = animales arestes mannos; feras de canali = su fedu de su capidógliu Frases in custa catza mortale so una fera inzerriada ◊ sas feras sunt bene afufadas e no essint a pizu ◊ sos canes ant pesadu sa fera ◊ sunt unos contra a sos àteros a zisa de sas feras piús arestes ◊ cussu est solu che fera ◊ si sunt intanados che a sas feras Sambenados e Provèrbios smb: Fera Tradutziones Frantzesu faune sauvage Ingresu wildlife Ispagnolu fauna Italianu fàuna selvàtica, selvaggina Tedescu Wild.