flustígu , nm: fortiju,
fostigu,
fostiju,
frusticu,
frustigu,
fustígiu,
fustigu,
fústigu,
fustiju,
fustricu Definitzione
orrughedhedhu fine de linna, prus che àteru de sa coma, chentza sa fògia: a logos dhu narant fintzes in sensu colletivu po fustighina, linnighedha fine
Maneras de nàrrere
csn:
circai a fustighedhu = chircaresila, chircare cunzuntura de àere dannu; fustigu de ispola = isticu o stincu de ispola; fustigus de càbbia = pértias, tzinnigas de càbbia, tauledhas fines
Frases
cussu mandroni no s'incrubat mancu po ndi bodhí unu fustigu de terra! ◊ sa mama mandheit sas pitzinnas a su tràbine a aggamare fústigu (G.Addis)◊ cussu mandrone no ndhe pígiat unu fustígiu dae terra!
2.
no dormit, no mànicat: paret unu frusticu! ◊ est tostorruda e dha cicat sempri a fustighedhu puita ca si fichit in is cosas de is àterus
Terminologia iscientìfica
rbr.
Ètimu
ltn.
fustic(u)lus
Tradutziones
Frantzesu
brindille
Ingresu
twig
Ispagnolu
varilla
Italianu
fuscèllo,
stécco
Tedescu
Stäbchen.
