fúra , nf Definitzione
su furare, su s'impobidhare de sa cosa angena; sa cosa furada
Sinònimos e contràrios
aciapa,
arrelantzu,
bardana,
furóngiu,
ladratzonia,
ladroneria,
sdorrobbatóriu
Maneras de nàrrere
csn:
f. prana, f. fraissina = aciapa, fura fata cun trassa, ma chentz'armas, sentza de si ndi acatai su meri; avb. a fura = manera de leare, ma fintzas manera de fàghere chentza èssere bidos: a cua
Frases
leant dai totue inchibberèndhesi a fura piana (G.Fiori)◊ sa fura iscóviat povintzas a chini no dh'iat a bolli isciri! ◊ de bestiàmine a fura prana no mi ndhe ant tentu mai ◊ cun s'ódiu e sa fura est ora de l'acabbare! ◊ zae tentu ca est torrandhe sa fura!◊ mi che ant furadu sa bistrale a fura prana!
2.
iant fatu unu sdorrobbatóriu e is bandidus fiant aprobiaus a campusantu po dividí sa fura
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
vol,
appropriation
Ingresu
theft
Ispagnolu
robo
Italianu
furto,
ruberìa
Tedescu
Diebstahl,
Diebesgut.
