immolàre , vrb: irmolare,
irmolari,
ismolare,
smolai Definitzione
bogare s'atza a una ferramenta, a un'aina, po segare méngius; iserbare is laores, bogare is molas de s'erba; rfl. segare sa mola de su tzugu, orrúere male meda
Sinònimos e contràrios
acuciai,
afilare 1,
apuntai,
arrodai 1
| ctr.
ingudrai,
irmarrare
2.
in zerru a sos laores lis daiant una tzapitada lestra e in beranu si bi torraiat a irmolare, a che bogare s'erba prus madura
3.
mi est capitau in mesu de is peis e mi at fatu irmolari!
Ètimu
ctl.
esmolar
Tradutziones
Frantzesu
affiler,
aiguiser
Ingresu
to sharp
Ispagnolu
afilar
Italianu
affilare
Tedescu
schleifen.