indrucài, indrucàre , vrb: indruciai,
indulcai,
indulciai,
indurcai,
indurcare,
indurciai,
indurtzare,
undrucai Definitzione
fàere druche, prus druche; pònnere a pèrdere su marigosore, s'aspore, s'arridore o calecuna àtera calidade mala / i. linnàmini, su linu = pònnere a modhe su linnàmine, impojare su linu
Sinònimos e contràrios
addruchire,
addulcare,
ingruciai,
immelai,
indruchire,
melai
| ctr.
ammarigosae,
irranchidare
Frases
su gafè s'indurcat cun su túcaru ◊ sas frútoras sunt totus indurcandhe ◊ porta cussus drucis… ca s'indruciaus! ◊ po t'indruciai sa buca piga un'incuedhu de tzúcuru!
2.
s'olia de cufetu trapada si ponet in abba a indurcare ◊ s'olia trapada s'indurcat in s'abba
3.
in sa noti de billa s'indúlciat s'arregordu de una boxi, de unu nòmini ◊ Antoni como s'est indrucau fintzes in su foedhare
Ètimu
ltn.
indulcare
Tradutziones
Frantzesu
sucrer,
adoucir
Ingresu
to sweeten
Ispagnolu
endulzar
Italianu
addolcire
Tedescu
süßen.
