irbitzàdu , pps, agt: svitzatu Definitzione
de irbitzare; chi no est prus abbituau, chi no est prus avesu a fàere una cosa, chi at pérdiu o at lassau s’imbitzu
Sinònimos e contràrios
disabesu,
ispostu
| ctr.
abesu,
indentiu
Tradutziones
Frantzesu
déshabitué
Ingresu
unaccustomed
Ispagnolu
deshabituado,
desacostumbrado
Italianu
disavvézzo,
dissuefatto
Tedescu
entwohnt.