irbitzàdu , pps, agt: svitzatu Definitzione de irbitzare; chi no est prus abbituau, chi no est prus avesu a fàere una cosa, chi at pérdiu o at lassau s’imbitzu Sinònimos e contràrios disabesu, ispostu | ctr. abesu, indentiu Tradutziones Frantzesu déshabitué Ingresu unaccustomed Ispagnolu deshabituado, desacostumbrado Italianu disavvézzo, dissuefatto Tedescu entwohnt.

«« Torra a chircare