disavésu , agt Definitzione chi no est prus avesu, chi ndhe at pérdiu s'abbitúdine de fàere calecuna cosa Sinònimos e contràrios disabesau, irbitzadu | ctr. avesu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu qui n'est plus habitué Ingresu disaccustomed Ispagnolu desacostumbrado, desavezado Italianu disabituato Tedescu entwöhnt.

irbitzàdu , pps, agt: svitzatu Definitzione de irbitzare; chi no est prus abbituau, chi no est prus avesu a fàere una cosa, chi at pérdiu o at lassau s’imbitzu Sinònimos e contràrios disabesu, ispostu | ctr. abesu, indentiu Tradutziones Frantzesu déshabitué Ingresu unaccustomed Ispagnolu deshabituado, desacostumbrado Italianu disavvézzo, dissuefatto Tedescu entwohnt.

«« Torra a chircare