irbrunchiàre , vrb: isvrunciare,
ivrunciare Definitzione
iscúdere; segare s'atza a unu, nàrrere cosa a briga, in contràriu, fintzes po giare imparu
Sinònimos e contràrios
aciotai,
aciotarai,
afrustai,
passillai
/
certai,
irmurrare,
irvapiare
2.
si los isvrúncias, luego si annuzant
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
tancer
Ingresu
to scold
Ispagnolu
reprochar
Italianu
rimbrottare
Tedescu
ausschelten.
